|
CIEKAWOSTKI Rośliny owadożerne kryją w sobie wiele tajemnic.
Oto niektóre z nich Pierwszy okaz muchołówki (Dionea) przywieziono do Anglii w połowie XVIII wieku. Wzbudziła spore zainteresowanie, gdyż wcześniej nie znano takiej rośliny.  Największy dzbanecznik ma dzbanki długości ponad 35 centymetrów mieszczące około 2 litrów cieczy trawiennej. Potrafią one upolować szczura lub małego ptaka.
Nie dla wszystkich owadów rośliny owadożerne są niebezpieczne. Larwy widliszka Wyeomyia smithi rozwijają się w rurkach sarraceni purpurowej, a osobniki dorosłe nie mają problemu z wlatywaniem i wylatywaniem z dzbanuszka. Budowa odnóży pewnego gatunku mrówki umożliwia tym owadom chodzenie po wewnętrznej stronie heliamfor. W dzbankach dzbanecznika często żyje pająk Misumentops nepenthicola, a ponadto w cieczy produkowanej przez dzbaneczniki (która często zawiera kwas mrówkowy!) żyją pewne gatunki okrzemek i glonów. Pewne gatunki motyli składają jajeczka na wewnętrzne ściany pułapek sarraceni, a gąsiennice żywią się nimi. Może się zdarzyć, iż w rurkach naszych sarraceni niewielkie pająki zbudują sobie pajęczynę i będą uniemożliwiały wpadanie do ich wnętrza owadów.  Niektóre rośliny owadożerne mogą wręcz wchodzić z owadami w symbiozę. Przykładem jest, żyjąca w lasach Borneo, mrówka z rodzaju Colobopsis. Żyje ona wewnątrz ogonka liściowego dzbanecznika Nepenthes bicalcarata. Roślina zapewnia mrówkom schronienie, a te "udrażniają" układ trawienny gospodarza zjadając większe owady. Enzym, dzięki któremu dzbaneczniki rozkładają białka owadów na aminokwasy, został nazwany nepentazą (od łacińskiej nazwy tego gatunku: Nepenthes).
Szkielet owadów jest zbudowany z chityny. Jest to wielocukier nierozkładalny przez większość roślin owadożernych. Potrafią tego jednak dokonać dzbaneczniki. Produkują one enzym chitynazę, który rozkłada chitynę. Rośliny owadożerne, które posiadają ruchome pułapki, używają do ich uruchamiania impulsu elektrycznego.
Rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia) jest ziołem. Stosowana jest do produkcji leków przeciwkaszlowych, głównie w homeopatii. Można ją kupić w postaci syropu Drosetux (firmy DOLISOS), granulek DROSERA 5CH, DROSERA 9CH, DROSERA 15CH i DROSERA 30CH (firmy BOIRON) oaz granulek DAGOMED 2 - DROSERA (firmy DAGOMED). Zalecenia do stosowannia tych preparatów to napadowy kaszel, towarzyszące temu bóle żeber i brzucha oraz "łaskotanie" w krtani; ogólne osłabienie, powiększenie węzłów chłonnych szyjnych i tchawicowo-oskrzelowych wywołujących kaszel. Nie musimy się obawiać, że używajšc powyższych leków przyczyniamy się do wyginięcia tych roślin - rozcieńczenia w homeopatii sš tak duże, że do ich produkcji uzywa się niewielkich ilości surowca (dla porównani roczny zapas leku Oscillococcinum dla całego świata firma produkuje z jedej kaczej wątroby).
 |
