Rosiczki strefy zwrotnikowej i podzwrotnikowej nie przechodzące zimowego okresu spoczynku - D. madagascariensis, D. villosa
Rosiczki strefy zwrotnikowej i podzwrotnikowej nie wymagające zimowego okresu spoczynku - Drosera capensis, D. adelae, D.spatulata, D. dielsiana
Rosiczki klimatu umiarkowanego wytwarzające zimą pąki przetrwalne - Drosera rotundifolia, D. filiformis
Rosiczki lasu równikowego (Queensland) - Drosera schizandra, D. prolifera, D. adelae
Rosiczki typu petiolaris - Drosera paradoxa
Rosiczki dwudzielne ("widłolistne") - Drosera binata, Drosera dichotoma, Drosera multifida
Rosiczki pigmejskie - Drosera pygmaea, D. scorpioides
Rosiczki bulwiaste - Drosera peltata, D. erythrorhiza
- Rosiczki południowoafrykańskie przechodzące okres spoczynku latem - Drosera cistiflora, D. pauciflora
Rosiczki tworzą rozetkę kilkunastu owadożernych liści. Są one zielone, pokryte różowo - czerwonymi czułkami. Na końcu każdego czułka znajduje się kropelka lepkiej, błyszczącej cieczy. Owad, który usiądzie na takim liściu przykleja się. Jego ruchy powodują zginanie się czułków w jego kierunku. Jeśli ofiara jest duża, liść zagina się i rozpoczyna się trawienie ofiary.
Rosiczki pochodzące ze strefy zwrotnikowej i podzwrotnikowej, oraz część gatunków z Nowej Zelandi nie przechodzą okresu spoczynku, gdyż w naturze przez cały rok mają mniej więcej taką samą temperaturę. Polecane są dla osób, które nie mogą zapewnić swoim roślinom niższej temperatury zimą.
Nasłonecznienie
Stawiamy na nasłonecznionym - najlepiej południowym - parapecie. Musimy jednak pamiętać wtedy o odpowiednio wysokiej wilgotności podłoża. Nie trzeba się bać o to, że kropelki cieczy poparzą liście - rosiczka reguluje jej ilość w zależności od pogody (najwięcej cieczy jest na niej od wieczora do rana oraz w pochmurne dni). Dużo słońca sprawia, że liście niektórych gatunków nabierają bordowego koloru.
Podlewanie
Roślinę trzymamy w 2 - 3 centymetrowej warstwie wody pozbawionej wapnia. Woda do podlewania roślin owadożernch powinna być miękka i pozbawiona wszelkich związków chemicznych. Najlepsza jest taka z filtra odwróconej osmozy lub destylowana. Na czystych ekologicznie terenach możemy też użyć deszczówki. Jeśli nie możemy zapewnić roślinom takiej wody to chociaż przegotujmy zwykłą wodę z kranu przez kilka minut pod przykryciem. Często ją uzupełniamy, gdyż jest ona wrażliwa na przesuszenie podłoża (usychają końcówki liści).
Wilgotność otoczenia
Chociaż rosiczki lubią wysoką wilgotność, to spokojnie możemy je hodować w doniczce ustawionej na podstawce z wodą, które zapewnią ją w wystarczającym stopniu. Dobrym sposobem jest postawienie doniczki z podstawką na tacy z kulkami absorbującymi wodę. Nie zraszajmy rosiczki, gdyż może jej to zaszkodzić.
Temperatura latem
Latem hodujemy ją w temperaturze 18 - 25 stopni.
Temperatura zimą
Opisywane tu gatunki nie przechodzą okresu spoczynku i przez cały rok hodoujemy je w temperaturze pokojowej.
Nawożenie
Nigdy nie nawozimy roślin owadożernych. Ich korzenie nie są przystosowane do pobierania nawozu i zbyt wysokie stężenie azotu w podłożu pali je. Roślin owadożernych nie musimy nawozić - wystarczy co jakiś czas dać im jakiegoś owada.
Przesadzanie
Roślinę przesadzamy co dwa - trzy lata do podłoża składającego się z torfu i gruboziarnistego piasku w proporcjach 3:1. Nie stosujemy zwykłej ziemi do kwiatów, gdyż zawiera ona dodatek nawozu, który może spalić roślinom korzenie.
Okres spoczynku
Rosiczki te nie przechodzą okresu spoczynku - przez cały rok hodujemy je w takich samych warunkach.
Rozmnażanie
Z nasion - nie strtatyfikujemy ich. Pospolite gatunki są samopylne. Nasiona należy wysiać na powierzchnię wilgotnego poodłoża i postawić w jasnym, ciepłym i wilgotnym miejscu (26 stopni). Powinny wykiełkować po 2 - 3 tygodniach.
Sadzonki liściowe - odrywamy u nasady zdrowego liścia i umieszczamy w podłożu lub kładziemy bezpośrednio na nim. Możemy też umieścić liście w połowie w pojemniku z destylowaną wodą.
Sadzonki korzeniowe - z podłoża delikatnie wyciągamy korzeń rośliny i odcinamy jego fragment. Umieszczamy go na powierzchni wilgotnego podłoża, w wysokiej temperaturze i jasnym miejscu. Na całej jego szerokości powinny zacząć pojawiać się młode roślinki.
Młode roślinki na pędzie kwiatowym - pęd kwiatowy pocięty na 2 - 3 centymetrowe fragmenty i umieszczony wa jasnym, ciepłym i wilgotnym miejscu na powierzchni podłoża lub wstawiony w calości do pojemnika z wodą powinien dać nam nowe roślinki.
Sadzonki wierzchołkowe - roślinki które tworzą łodygi możemy przeciąć w połowie i ukorzenić górną część. Dolna wypuści nowe liście.
Podział łodyg - rosiczki o wzniesionym pokroju (D. adelae, D. affinis, D. pilosa), gdy nadmiernie wyrosną, możemy pociąć ichj łodygi na kilkucentymetrowe kawałki i ukorzenić.
Kwitnienie
Kwitnie od wiosny do końca lata. Na roślinie może być nawet kilkanaście kwiatostanów, a na każdym kwiatostanie kilkanaście do dwudziestuparu pojedynczych kwiatów. Większość jest samopylna. Gdy torebki nasienne zczernieją możemy wysypać ich zawartość - maleńkie, czarne nasiona - na białą kartkę.
Uwagi
Nie karmimy rosiczek zbyt dużymi owadami - komar jest dla niej w sam raz. Ich głównymi ofiarami w hodowlach są ziemiórki. Rosiczki rosną szybko.
Problemy
Rosiczka nie sprawia większych problemów. Brak kropelek cieczy trawiennej może być spowodowany za niską wilgotnością przy dużym nasłonecznienu lub zbyt małym nasłonecznieniem. Usychanie starszych liści jest normalnym zjawiskiem - roślina nic nie traci bo cały czas wyrastają nowe.
Stopień trudności uprawy
Rosiczki tej grupy należą do najłatwiejszych roślin w uprawie - i to nie tylko roślin owadożernych. Wystarczy im zapewnić dużo słonca i wodę na podstawce i można cieszyć się wspaniale rosnącą roślinką.
Wysokość
25 centymetrów.
Szerokość
25 centymetrów.